Zondag, Familiedag

Vanochtend werd ik wederom wakker met keiharde muziek. Er heerst hier de hele week al verkiezingsgekte want vandaag wordt de nieuwe burgemeester gekozen en dit houdt de hele stad in zijn greep. Overal zie je gele en rode vlaggen van de twee kandidaten. Mensen rijden eindeloos rondjes op scooters en auto’s vol stickers en vlaggen. Uit de op hun daken vastgebonden speakers knalt de hele dag door hetzelfde verkiezingsliedje. Omdat mijn hotel bij een groot busstation staat, staat hier een vaste groep supporters met vlaggen te zwaaien, te dansen en te zingen en hoor ik hier uren aaneen hetzelfde catchy campagneliedje. Ik vraag me af of ze hier voor betaald worden, wat een fanatisme.

Rond het middaguur haalde Mauricio me op om me mee te nemen naar zijn huis en familie. Mauricio woont met zijn ouders en broertje in een condominio, een gesloten wooncomplex waar het leven een stuk mooier is dan daarbuiten. Door het hek en de security, (lees: campuswacht) is het hier veilig genoeg om ’s nachts over straat te lopen, je auto niet op slot te hoeven doen en kan je de deur van je huis wagenwijd open laten staan. Er staan zo’n 200 huizen in dit complex en het heeft zijn eigen tennisbanen, beachvolleybalveld, sportschool, zwembad en watertoren. Alles is hier prachtig onderhouden en er heerst een grote ons-kent-ons mentaliteit. Ik krijg hier heel erg het campusgevoel en voel me al behoorlijk snel thuis.

Mauricio heeft me vandaag ook meegenomen naar het noordelijke deel van de stad. De “cidade nova” (de nieuwe stad) is een gebied tussen Belém en de nabijgelegen buurstad Ananindeau waar we een glimp opvangen van de minder welvarende buurten. Er ligt hier veel troep op de straten en er staan veel kleine huizen waarvan een groot deel kapot is. De open rioleren draagt ook niet bij aan het aanzien van de buurt. Hoewel het volgens Mauricio langzaam beter wordt, is men hier straatarm. Dit allemaal slechts enkele minuten van de mooie met hekken omringde condominios.

Aangezien het vandaag zondag is, is het familiedag. We zijn uitgenodigd door de oom en tante van Mauricio om daar de avondmaaltijd te eten. Aangezien er hier ’s middags enorm wordt geluncht, is de avondmaaltijd meer een koffiemaaltijd. Brazilianen houden erg van lekker eten. Vooral zoet spul als cakes, taarten en suikerbrood kunnen ze waarderen. Geen wonder dat iedereen hier een Bourgondisch buikje heeft. Ze drinken zelfs hun verse fruitsappen met flinke scheuten suiker en melk(poeder). Ze houden zoveel van zoetigheid dat ze me voor gek verklaarden dat ik mijn koffie zwart dronk. Ik probeer graag lokale gewoontes, maar suiker is mijn koffie is toch echt een no-go.

Zijn tante spreekt gelukkig ook goed Engels en vindt het helemaal fantastisch om dat met mij te oefenen. Ik heb weinig mensen ontmoet die zo gastvrij zijn. Ze heeft duidelijk een goede baan, want het huis is enorm, inclusief zwembad, thuisbioscoop en veel te veel speelgoed voor de kinderen. Met de twee neefjes en drie nichtjes van Mauricio kon ik erg goed opschieten. Ze waren dolenthousiast, wilden me maar al te graag Portugees leren en vonden het fantastisch dat ik al wat stukjes zinnen kende. Met mijn beetje Portugees en hun beetje Engels, wat handen en voeten en Google Translate konden we zo toch aardig communiceren. De kids worden flink verwend met hun Playstation3, Xbox360 en bakken vol met lego. Het deed me deugd om te zien dat ze ook hier al op jonge leeftijd van Harry Potter, Star Wars en Call of Duty hielden. Mauricio’s neefje was erg trots op zijn Lego Death Star, Lego Hogwarts en Lego Jurassic Park bouwsels. Het broertje van Mauricio hield erg van Amerikaanse sporten en we hebben zelfs nog wat American Football gekeken op ESPN.

Morgen is het een feestdag, maar niemand weet precies waarom. Ik ben weer uitgenodigd voor de lunch, en ben erg benieuwd wat voor lekkers er dan weer op de tafel staat. Ik kan niet wachten om morgen met mijn nieuw geleerde woordjes weer iets beter Portugees tegen de nichtjes te praten. Ik zal ze morgen stroopwafels en dropjes laten proeven, eens zien of ze me dan nog steeds aardig vinden. Mauricio vond de dropjes in ieder geval lekker, maar wel erg vreemd. Ik weet niet of hij het meende of gewoon beleefd was.